تورا و مرا
هریک قسمتی دادند
سهم تورا آفتاب
و
سهم مرا باران...
و اینچنین
ما محال با هم بودن را
ممکن کرده ایم...
آه ای دل غمگین ، که! به این روز فکندت؟
فریاد ،که از یاد برفت آن همه پندت
ای مرغک سر گشته، کدامین هوس آموز
بی بال وپرت دیدو چنین بست به بندت؟
آه ای دل دیوانه ! هزار بار نگفتم؟
با سنگدلان یار نشو، میشکنندت؟!